Eugeniusz Brzezicki (1890-1974), neurolog i psychiatra.
Urodzony we Lwowie w 1890 roku profesor psychiatrii i neurologii. Studia lekarskie ukończył we Lwowie w1914r.
Po pierwszej wojnie światowej, w której brał czynny udział jako młody lekarz armii austro-węgierskiej, podjął dalsze kształcenie w zakresie psychiatrii i neurologii we Wiedniu, Zurychu i Paryżu pod nadzorem wybitnych specjalistów. Habilitację uzyskał w 1931r. na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, a w latach 1932-33 został zatwierdzony jako docent neurologii i chorób umysłowych na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.
Eugeniusz Brzezicki brał udział w kampanii wrześniowej. W listopadzie 1939 roku w ramach „Sonderaktion Krakau” został aresztowany i osadzony, początkowo w więzieniu wrocławskim, a później w obozie koncentracyjnym Sachsenhausen. W trakcie pobytu w obozie jego nieugięta postawa wobec esesmanów, a życzliwość i koleżeństwo względem współwięźniów wzbudzały w śród nich szacunek i podziw.
Po drugiej wojnie światowej został kierownikiem Kliniki Neurologiczno-Psychiatrycznej Uniwersytetu Jagiellońskiego. W roku 1946 został profesorem tytularnym, a w rok później profesorem nadzwyczajnym neurologii i psychiatrii. Tytuł profesora zwyczajnego uzyskał w roku 1957. Charyzma i oryginalny sposób prowadzenia wykładów przyciągał licznych słuchaczy, dzięki czemu udało mu się skupić wokół krakowskiej Kliniki grupę utalentowanych ludzi.
W trakcie swojej działalności naukowej wykształcił wiele sław w dziedzinie psychiatrii i neurologii tj. Władysława Chłopickiego, Stanisława Cwynara, Karola Spetta, Antoniego Kępińskiego, Adama Szymusika.
Dorobek naukowy profesora Eugeniusza Brzezickiego obejmuje 116 prac z neurologii i psychiatrii, w których wyodrębnił i opisał typ charakteru i temperamentu – skirtotymie oraz typ psychopatyczny – skirtoide. Był twórcą pojęcia paragnomen i licznych prac na temat schizofrenii, a także prekursorem farmakoterapii w psychiatrii oraz zajmował się hibernacją i hibernoterapią. Po formalnym przejściu na emeryturę nadal czynnie uczestniczył w pracach Kliniki. Był dwukrotnie przewodniczącym Oddziału Krakowskiego Towarzystwa Lekarskiego, przez wiele lat przewodniczył Krakowskiemu Oddziałowi Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. Był członkiem lekarskich towarzystw naukowych we Francji, USA i Szwajcarii.
Eugeniusz Brzezicki był nie tylko lekarzem, przyrodnikiem lecz także humanistą. Był znawcą i kolekcjonerem dzieł sztuki, srebra i zegarów. Miał profesjonalną wiedzę w dziedzinie historii złotnictwa i sztuki. Zmarł w 1974 roku w Krakowie.
